در روابطی که وابستگی جای دلبستگی را میگیرد، مشکلات بسیاری به وجود خواهد آمد، که ساده ترین آن جدایی و شکست خواهد بود و این وضعیت برای شخصیت های وابسته بسیار سخت و دشوار می باشد. فرد وابسته علاوه بر انتخاب اشتباهش، در شناخت طرف مقابل و خودش نیز با مشکل روبرو خواهد شد.
در دامه مشخصات وابستگی و دلبستگی را با هم مقایسه می‌کنیم :
ترس از دست دادن :
در دلبستگی احتمال از دست‌دادن فرد مقابل را می‌دهید، اما نمی خواهید به هر قیمتی فرد مقابل‌تان را نگه دارید. در وابستگی فرد تنها به از دست ندادن و رها شدن فکر می‌کند و ترس از طرد‌شدن باعث می‌شود بیشتر مسائل و ناراحتی‌هایی که به وجود می‌آید را پنهان کند. فرد وابسته زندگی و خواسته های خود را برای فرد مقابل رها می‌کند، و این باعث می‌شود تا زمانی که از ماندن طرف مقابل اطمینان حاصل کند تفاوت زیادی در رفتار حقیقی‌اش ایجاد نماید.
این تفاوت ناگهانی در اکثر مواقع موجب جدایی و پایان رابطه می گردد.
بیشتر بخوانید: زندگی مشترک ؛ مهارت هایی که زن و شوهر را عاشق تر می کند!
تعلق یا تملک :
در دلبستگی ایمن دو طرف به یکدیگر تعلق دارند اما مالک یکدیگر نیستند. در تعلق فرد محبت خود را به یک نفر می‌بخشد و می‌داند می‌تواند در رابطه به طرف مقابل به عنوان یک تکیه‌گاه نگاه کند. اما در وابستگی یک نوع حس مالکیت به فرد مقابل دارد و به همین دلیل فراموش می‌کند که باید به او محبت کند.
محدودیت یا آزادی :
فردی که وابستگی دارد به محدود کردن و رفتارهای سوء‌ضنانه دست می‌زند. چون می‌ترسد که دیگران طرفش را از او جدا کنند. بنابراین مدام کاری می‌کند که آزادی را از طرف مقابلش بگیرد و باعث اسیر شدن او می‌شود.
در دلبستگی کسی محدود نمی‌شود و فرد دلبسته می‌داند که تا زمانی که دو طرف رابطه نخواهند هیچ اتفاقی نمی‌تواند آنها را جدا کند، بنابراین آزاد گذاشتن طرف مقابل را امری بدیهی و لازم تلقی می کند.
تعادل در احساسات :
در وابستگی احساسات به صورت افراطی تجربه می‌شوند. در دلبستگی یک تعادل احساسی در ابراز احساسات وجود دارد و شدت احساسات چه مثبت چه منفی به صورت مناسبی بیان می گردند. در وابستگی احساسات شدید بوده و معمولا غیر قابل کنترل هستند. افراد وابسته در مهربانی‌ها چنان افراط می‌کنند که درخشونت‌ها فکر می‌کنید با یک فرد جدید روبرو هستید.
بیشتر بخوانید: برای اینکه زندگی شادی داشته باشیم چه کارهایی باید انجام دهیم؟
پذیرش بدون شرط :
در یک رابطه سالم هر دو طرف یک پذیرش بدون شرط نسبت به یکدیگر دارند، یعنی فرد مقابل را پذیرفته‌اند و او همانطور که هست با نقاط قوت و ضعفش دوست دارند. در پذیرش با قید و شرط فرد انتظار دارد همه چیز بر اساس انتظارات خودش پیش رود. فرد وابسته فقط وقتی همه کارها مطابق میلش پیش رود طرف مقابلش را مورد پذیرش و محبت قرار می‌دهد، زیرا زمانی که طرف مقابل کمی متفاوت از انتظارات او برخورد می‌کند، می‌ترسد که نکند دیگر من را دوست ندارد و من در زندگی او اضافه هستم.
محافظ کاری :
فرد دلبسته تلاش می کند تا شاهد رشد طرف مقابل گردد. او می‌داند که انسان با رشد کردن زندگی می‌کند و رشد‌های اجتماعی و فکری مقابل می‌تواند زندگی بهتر و زیباتری را بسازد. اما فرد وابسته می‌گوید ” تنها باید به من فکر کنی “. آنها از هرگونه تغییر نگران می‌شوند و به سختی داشتن یک رابطه دو طرفه را قبول می‌کنند.
با سپاس از همراهی شما لطفا به این نوشته امتیاز دهید و نطراتتان را با ما در مین بگذارید.