راهنمای خرید پژو ۲۰۶ هاچبک و SD دست دوم

در سال‌های آغازین دهه ۹۰ میلادی، پژو تصمیم به طراحی و تولید جایگزینی برای مدل مشهور ۲۰۵ گرفت. سرانجام در سال ۱۹۹۸ پژو خودرویی رویایی را به علاقه‌مندان معرفی کرد که از نقطه نظر ظاهری و توانمندی‌های فنی اصلاً دست و پا بسته نبود. به مدد چنین مواردی ۲۰۶ ، پرفروش‌ترین مدل تولید شده توسط خودروساز فرانسوی تا به امروز است.

تولید ۲۰۶ در ایران، در پاییز سال ۱۳۸۰ با تیپ ۱ آغاز شد و تا امروز، به هر زحمت و ترفندی بوده، ادامه پیدا کرده! ابتدا این هاچبک فرانسوی در ۴ تیپ در ایران تولید و عرضه می‌شد که در ادامه به تفاوت‌های آن‌ها خواهیم پرداخت. در سال ۱۳۸۴ ایران خودرو با همکاری پژو دست به طراحی و تولید مدلی صندوق دار از ۲۰۶ با پسوند SD، که برگرفته از واژه Sedan است زد.

۲۰۶ به دلیل طراحی جلوتر از زمان، پس از گذشت ۲۰ سال از تولدش همچنان ظاهری قابل تحمل و شاید دلنشین دارد، اما هیچکس و هیچ‌چیز نمی‌تواند منکر سالخوردگی آن شود. با این حال تنوع مدل‌های هاچبک در بازار ایران کم است و هر شخصی هم توان پرداخت رقمی در حدود ۲۰۰ میلیون تومان برای مینی کاری مثل پیکانتو یا بالای ۳۰۰ میلیون تومان برای DS3 را ندارد. به همین دلیل افرادی که خواهان هاچبکی به ظاهر غیر چینی، با قیمت غیر فضایی و امکانات نسبتاً قابل قبول هستند تنها ۲۰۶ را پیشروی خود می‌بینند.

در بازار ایران ۶ تیپ ۲۰۶ یافت می‌شوند که نامگذاری آن‌ها به ترتیب تیپ ۱، تیپ ۲ الی تیپ ۶ صورت پذیرفته. پس از کمتر از یک سال از عرضه تیپ ۱، تیپ ۲ جای آن را گرفت و تیپ ۴ نیز به صورت محدود در سبد محصولات موجود شد. تا پیش از سال ۱۳۸۳، تیپ‌های ۳ و ۵ هم به بازار آمدند. سرانجام در همین سال (۱۳۸۳) تیپ ۶ نیز به بازار ایران وارد شد و لیست تیپ‌های قابل عرضه کامل‌تر شد.

بیشتر بخوانید: راهنمای خرید پژو ۲۰۷ هاچبک و پژو ۲۰۷ SD کارکرده

تفاوت‌های مابین تیپ‌های ۲۰۶

از نظر فنی دو نوع پیشرانه در دسترس خریداران است. اولین پیشرانه به نام TU3 که نمونه ضعیف‌تر محسوب می‌شود در تیپ‌های ۱ تا ۳ یافت می‌شود و حجمی برابر ۱۳۶۰ سی‌سی دارد و دارای ۴ سیلندر و ۲ سوپاپ در هر سیلندر است. گیربکس ارائه شده با این پیشرانه از نوع ۵ دنده دستی بوده و خروجی ۷۵ اسب بخاری را به محور جلو انتقال می‌دهد. مصرف سوخت ترکیبی مدل‌های مجهز به این پیشرانه ۶٫۴ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر عنوان شده.

پیشرانه دیگر که با عنوان TU5 شناخته می‌شود ۱۵۸۷ سی‌سی ظرفیت و ۴ سیلندر و ۱۶ سوپاپه است. خروجی TU5 110 اسب بخار است که در تیپ‌های ۴ و ۶ به گیربکس ۴ سرعته اتوماتیک و در تیپ ۵ به گیربکس ۵ سرعته دستی منتقل می‌شود. مصرف سوخت ترکیبی مدل‌های گیربکس اتومات در حدود ۷٫۳ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر و در تیپ ۵ شاهد رقمی برابر با ۶٫۶ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر هستیم.

تیپ ۱ فاقد سیستم برق مولتی پلکس است. تفاوت دیگر آن با تیپ ۲ وجود فرمان دو شاخه و ساعت دیجیتال به جای صفحه نمایشگر تایپ A است. تیپ ۳ به طور ساده تیپ ۲ با امکانات تیپ ۵ است. تهویه هوای اتوماتیک، آینه‌های جانبی برقی، کیسه هوای راننده و سرنشین، سیستم صوتی با قابلیت پشتیبانی از سی دی، سیستم ترمز ضد قفل یا ABS (ترمز های عقب کاسه ای) ، پشت سری صندلی‌های عقب و شیشه‌های برقی درب‌های عقب و دو عدد بلندگوی اضافه کوچک روی ستون A که نقش توئیتر را ایفا می‌کنند.

بیشتر بخوانید: راهنمای خرید رانا کارکرده

تولید تیپ ۳ تا سال ۱۳۹۰ ادامه یافت. ۲۰۶ تیپ ۴ تنها به تعداد ۱۹۱ دستگاه در ایران عرضه شد و مخصوص جانبازان بود. تیپ ۴ بین سال‌های ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۲ مونتاژ شد و تقریبا از هر نظر مشابه تیپ ۶ است اما تودوزی کابین و رنگ بدنه متفاوت و چند آپشن اضافه دارد. بنابراین تنها تفاوت تیپ‌های ۴، ۵ و ۶ به گیربکس آن‌ها بر می‌گردد و از نظر مشخصات رفاهی تفاوتی باهم ندارند. تیپ ۶ پژو ۲۰۶ بین سالهای ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۱ تولید شد.

بنابراین تنها دو تیپ ۲ و ۵ در حال عرضه روی خط تولید قرار دارند. مدل SD به دلیل فرم بدنه سدان دارای فضای صندوق بار حجیم تریست. صندوق عقب مدل SD حجمی معادل ۳۲۵ لیتر به کاربر اعطا می‌کند و در مدل هاچبک این فضا به ۲۴۵ لیتر تنزل می‌یابد. مدل SD همچنین در حدود ۱۶۵ کیلوگرم از مدل هاچبک ۲۰۶ سنگین‌تر است. امروزه تنها مدل V8 که همان تیپ ۵ بشمار می‌رود توسط ایران خودرو تولید می‌شود.

باید خاطرنشان کرد که تیپ ۲ ها در اواخر سال ۱۳۸۸ به ABS مجهز شدند و کیسه هوای راننده به صورت آپشن قابل سفارش بود اما در سال ۱۳۹۰ کیسه هوای راننده به صورت استاندارد روی تمام تیپ ۲ ها قرار گرفت. در بازه زمانی سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۳ سیستم صوتی کاست خور به سی دی پلیر تغییر کرد و در نهایت در مدل‌های ۹۴ به بعد، صفحه نمایش MFD جدید با قابلیت پشتیبانی از بلوتوث به امکانات ۲۰۶ اضافه شدند.