شاید مهمترین سوالی که این روزها ذهن همه‌ی اهالی بازار سرمایه رو مشغول کرده باشد، این سوال است که بالاخره بورس تا کجا رشد خواهد داشت؟
فارغ از هرگونه خوش‌بینی‌ها و بد بینی‌های موجود در بازار، باید بپذیریم که رشد کنونی بازار را نمی‌شود به تحلیل‌های تکنیکال و بنیادی و … ارتباط داد، و صرفا رشدی است حاصل از نقدینگی عظیمی که روزانه وارد بازار می‌شود.
شاید سال گذشته اغلب صفحات بورسی تحلیل تکنیکالی از شاخص بورس ارائه می‌دادند و یا تحلیل‌گران بنیادی بر مبنای چشم انداز اقتصاد مملکت، اعدادی رو به عنوان هدف برای شاخص کل مطرح می‌کردند، اما امسال تقریبا اغلب تحلیل‌گران دست از تحلیل شاخص کشیده و صرفا نظاره‌گر جولان نقدینگی در بازار هستند…
اما نقدینگی چیست؟ و چرا باعث رشد بازار می‌شود؟
همه‌ی ما میدانیم که قیمت‌ها در بازارهای مالی (طلا، سکه، ارز، بیت کوین و بورس و …) بر مبنای عرضه و تقاضا تعیین می‌شود. یعنی تا زمانی که خریدار دست به نقد وجود دارد، و تا زمانی که رقابت برای خرید وجود دارد، قیمت‌ها میتوانند رشد کنند. بازار ما، الان بازاری است که افراد در حال رقابت برای خرید سهام هستند و گاها شاهدیم که کلیت بازار با صف‌های خرید سنگینی مواجه است که حتی خرید کردن را خیلی سخت می‌کند. شاید روز شنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۹ بهترین نمونه برای توضیحات بالا باشد.
به تصویر زیر دقت کنید:
کل بازار، یک دست صف خرید.
آیا همه‌ی سهام‌ها ارزنده بودند؟ و با همه‌ی افراد بر مبنای تحلیل خرید می‌کردند؟ قطعا خیر… اما رقابت برای خرید باعث رشد قیمت‌ها شده بود و تا زمانی که این رقابت ادامه داشته باشد، باید شاهد رشد بازار باشیم… نقدینگی، یا همون پول نقد و قدرت خرید، در واقع مانند یک سیل خروشانی است که به هر بازاری وارد شود، میتواند آن را به حرکت در بیاورد چنانچه سال گذشته با هجوم مردم برای خرید سکه و دلار، شاهد رشد نجومی قیمت‌ها در این دو بازار بودیم… افرادی که صرفا مبنای خریدشان این بود که بخریم فردا گران‌تر می‌شود و البته این ورود نقدینگی قطعا تا ابد پا برجا نبود.
برای درک بهتر نقدینگی موجود در بازار، میتوانیم عرضه اولیه شستا را مثال بزنیم. حتما بسیاری از سرمایه گذارانی که چند سال تجربه‌ی فعالیت دارن میدانند که با نقدینگی مورد نیاز برای عرضه اولیه شستا (چیزی نزدیک به ۵ هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان) در حالت عادی باید بورس برای چند روز منفی می‌شد تا افرادی که قصد شرکت در عرضه اولیه را دارند، با فروش سایر سهام، بتوانند عرضه اولیه جدید را خریداری کنند. اما امسال، و حتی در روز عرضه اولیه شاهد رشد ۳ درصدی شاخص کل بورس بودیم.
پس تا زمانی که نقدینگی جدید در بازار وجود داشته باشد، می‌شود به رشد بازار امیدوار بود، اما باید حواسمان باشه که این ورود نقدینگی، هیچ تضمینی ندارد که تا ابد ادامه دار باشد. شاید یک هفته، شاید یک ماه و شاید یک س… پیش بینی آن عملا ممکن نیست.
اما یک نکته منفی ورود این نقدینگی:
در ابتدای این مقاله از خوبی ورود نقدینگی جدید گفتیم، اما نکته‌ی منفی‌ای که هست، این است که نقدینگی جدید، یک نقدینگی فرار و ترسو است. نقدینگی‌ای که بدون دانش و تحلیل وارد شود، قطعا بدون تحلیل هم خارج خواهد شد و کوچکترین شوک یا ترسی، میتواند این نقدینگی را فراری دهد. کما اینکه در روز گذشته (۳۱ فروردین) شاهد بودیم و بسیاری از سهام، ابتدای صبح صف خرید و انتهای روز، با یک ذره افزایش شدن فشار عرضه، به صف فروش کشیده شدند.