۶ زمینه تخصصی داغ در حوزه مشاغل شبکه و امنیت

مشاغل شبکه
مهم است به یاد داشته باشید که مهارت‌های جدید آموخته شده در یک حوزه تخصصی، باید روی زیرساخت محکمی از دانش پایه شبکه بنا شود. در ادامه با ۶ مهارت مهم و رو به رشد دنیای شبکه آشنا می‌شوید تا اگر در این حوزه مشغول هستید، دید بهتری نسبت به آینده شغلی خود بدست آورید و اگر قصد دارید به دنیای شبکه وارد شوید، مهارت درست و آینده‌دار را برای یادگیری انتخاب کنید.
بهتر است بخوانید : آشنایی با انواع پروتکل‌های مسیریابی شبکه
در سال ۲۰۲۰، کار کردن به‌عنوان مدیر شبکه به مهارت‌هایی به‌مراتب بیشتر ازآنچه به آن «مهارت‌های اصلی» گفته می‌شود، نیاز دارد. زمینه‌های موردنیاز معمولاً شامل حوزه‌های مسیریابی، سوئیچینگ، WiFi، دسترسی از راه دور و مقاوم‌سازی دستگاه‌های شبکه می‌شود؛ اما برای کسانی که بر این زمینه‌های ضروری مسلط شده‌اند، حوزه‌های بسیاری باقی مانده است که نمی‌دانند باید در کدام‌یک تخصص یابند که هم جالب و هم موردتوجه بازار باشد. ما در این مقاله به شش حوزه مهم درزمینه شبکه‌های سازمانی می‌پردازیم که ممکن است مورد توجه متخصصان مشتاق باشد و بخواهند آن‌ها را دنبال کنند.

۱٫ امنیت شبکه

بسیاری از متخصصان شبکه به دنبال کسب مهارت در حوزه‌ای به گستردگی امنیت IT هستند که تمام زیرساخت IT را پوشش می‌دهد، اما شما می‌توانید فقط حیطه امنیت شبکه را انتخاب کنید. ازآنجایی‌که زمینه امنیت IT در حال گسترش دائم است و بسیار مشکل است که بتوان در همه‌چیز متخصص شد، بهتر است روی ابزار و پروسه‌های حفاظت از شبکه، لبه شبکه و داده‌های در حال عبور از آن تمرکز کنید.

۲٫ اتوماسیون شبکه، تجمیع و تعامل

تا همین اواخر، مدیران شبکه نیاز به مهارت بالای برنامه‌نویسی نداشتند چون اغلب سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای شبکه‌های  سازمانی به‌صورت اختصاصی توسط شرکت‌های سازنده تولید می‌شدند و مدیر شبکه فقط می‌توانست سیستم‌ها را تا حدی که کارخانه اجازه داده بود، پیکربندی نماید.

کمتر از یک دهه پیش، مشتری‌ها کم‌کم به جایگزین‌های متن‌باز علاقه‌مند شدند که ازنظر تجمیع، اتوماسیون و تعامل دستگاه‌های شبکه باهم، بسیار قابل‌انعطاف‌تر بودند. سازندگان اصلی سیستم‌های شبکه هم، هوشمندانه، این روند را به‌عنوان تهدیدی برای سود خود دیدند و به‌تدریج امکان برنامه‌ریزی بخش‌های اصلی نرم‌افزارهای خود را برای کاربران به وجود آوردند. سرانجام متخصصان شبکه امکان یافتند تا تک‌تک سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای شبکه را تنظیم کنند و کارهایی از قبیل افزایش کارایی، اشتراک اطلاعات با سایر اجزای شبکه و اتوماسیون وظایفی که قبلاً نیاز به مداخله انسان داشت را، به انجام برسانند.

۳٫ ارتباطات یکپارچه

فناوری ارتباطات یکپارچه (UC) سرنام Unified Communication  با نرخ بالایی در حال رشد است. حالا چه این مسئله به مهاجرت UC از پیاده‌سازی در محل به تراکنش‌های ابری مربوط باشد یا پیشرفت در حوزه پخش ویدئو، ابزارهای همکاری یا تجمیع تجربه مشتری (CX) سرنام Customer Experience  به پشتوانه هوش مصنوعی، به هر حال نیاز زیادی به متخصصان UC که در عین حال دانش پایه قوی در زمینه شبکه‌های سازمانی دارند، وجود دارد. آنچه در سال ۲۰۲۰ بیشتر باعث جذابیت UC می‌شود، این است که بسیاری از ما لازم نیست با فناوری‌های telco قدیمی مثل خطوط POTS و T1 آشنا شویم، چراکه به جای این فناوری‌ها SIP trunk که روی IP کار می‌کند آمده است.

۴٫ بازبینی شبکه

اغلب مدیران شبکه وقتی صحبت از بازبینی شبکه به میان می‌آید، با مبانی آشنا هستند. استفاده از SNMP، syslog و NetFlow/IPFIX به این مدیران کمک می‌کند تا یک نمای اصلی از یک شبکه هوشمند غیرمتمرکز را جمع‌آوری کنند؛ اما حتی با استفاده از این ابزار هم ممکن است در بازه‌های بازبینی فاصله زیادی بیفتد به‌طوری‌که مشکلات امنیت شبکه یا کارایی دیده نشوند. دو رویکرد برای بازبینی بهتر شبکه وجود دارد که هر دو هم مهارت‌های خوبی برای یادگیری هستند.

رویکرد اول استفاده از ابزارهای مدرن تجزیه‌وتحلیل شبکه (NA) سرنام Network Analytics است. این ابزارها اطلاعات سلامت شبکه را به‌صورت تک‌تک از تعداد زیادی از منابع در سراسر شبکه جمع‌آوری می‌کنند. این روش برای کسانی مناسب است که در نظر دارند در محیط شبکه‌های سنتی کار کنند. در  شبکه‌های سنتی، هوشمندی (بخش متفکر دستگاه) در سراسر دستگاه‌های شبکه توزیع‌شده است.

بهتر است بخوانید : شبکه‌های فیبرنوری چگونه محدودیت‌های شبکه‌های مسی را برطرف می‌کنند؟

ابزارهای مدرن تجزیه‌وتحلیل شبکه از هوش مصنوعی (AI)  استفاده می‌کنند تا در میان کوهی از داده‌های جمع‌آوری‌شده جستجو نمایند و اطلاعات مرتبط را انتخاب کنند و برای مدیر شبکه «یک منظره واحد» از شبکه را که قبلاً دستیابی به آن غیرممکن بود، فراهم کنند.

روش دوم نیل به بازبینی بهتر در شبکه، مهاجرت به شبکه‌هایی است که در آن‌ها هوشمندی (بخش متفکر دستگاه‌ها) در یک سطح کنترلی واحد گردآوری می‌شود. حال چه این کار با استفاده از شبکه‌های مبتنی بر نرم‌افزار (SDN) سرنام Software-defined network پیاده‌سازی شود چه به‌وسیله معماری مبتنی بر هدف (IBN) سرنام Intent-based networking، نتیجه رسیدن به یک نقطه واحد برای بازبینی کل شبکه است.

اتصال WAN یا ابری

به دلیل رشد انفجاری قابل پیش‌بینی در تعداد دستگاه‌های IoT (اینترنت اشیا) که در دهه آینده به شبکه‌های شرکت‌های بزرگ می‌پیوندند، لازم است که مدیران و معماران شبکه‌ها، مشکل انتقال داده را در شبکه‌هایی که غیرمتمرکز و بدون مرز هستند، حل نمایند. در این خصوص باید بر SD-WAN، استفاده از ارتباطات LTE/5G و کیفیت شبکه‌های hybrid/multi-cloud متمرکز شد.

توجه: مبانی را جا نیندازید

تخصص در یک بخش خاص از کل شبکه می‌تواند شما را در گروه خود به‌عنوان متخصص جلوه دهد و این مسئله جذاب است؛ اما لازم است به یاد داشته باشید که آموختن مهارت‌های جدید در یک حوزه تخصصی، باید روی زیربنایی محکم از مبانی شبکه بنا شود؛ بنابراین به هنگام یادگرفتن مهارت‌های تخصصی به یاد داشته باشید که خیلی عجله نکنید. در غیر این صورت و بدون داشتن زمینه مناسب از دانش شبکه، به‌زودی گرفتار سوالات «چرا و چگونه» در آن حوزه خواهید شد. در عوض باید سفر تخصص خود را وقتی آغاز کنید که اطمینان داشته باشید پایه اطلاعات شما در زمینه اصول شبکه محکم است.

منبع : مجله شبکه 

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مطالب اخیر