هایپرفاژی به خودی خود یک بیماری نیست، بلکه نشانه برخی از اختلالات زمینه‌ای است. تمایل به غذا خوردن بیش از اندازه می‌تواند به دلیل شرایط بدنی، مصرف برخی از داروها یا دلایل روانی باشد.
هایپرفاژی یا اشتهای بیش از حد، افزایش اغراق آمیز احساس گرسنگی یا میل به غذا است، بدون هیچ دلیل مشخصی. این کلمه از ریشه یونانی “hyper” ، به معنی “بیش از حد” ، و “phagia” ، به معنی “خوردن” است. این مشکل منجر به دریافت نامتناسب غذا می‌شود.
احساس گرسنگی کاملا طبیعی است. این امر زمانی اتفاق می‌افتد که بدن برای کارکرد مناسب به مواد مغذی نیاز دارد.
با این حال، چیزی که طبیعی نیست این است که احساس تمایل به غذا خوردن، حتی کمی بعد از خوردن وعده غذایی داشته باشید. در مواردی است که ما در مورد هایپرفاژی صحبت می‌کنیم.
افزایش بی‌رویه اشتها می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌های مختلف باشد. گاهی اوقات، این یک علامت از اختلالات غدد درون ریز است یا مربوط به اختلالات روانی است. در بعضی موارد، هایپرفاژی فقط برای مدت کوتاهی اتفاق می‌افتد و سپس از بین می‌رود. در برخی دیگر، این مدت طولانی ادامه دارد.
بیایید نگاهی دقیق‌تر بیندازیم.
بیشتر بخوانید: قند چگونه بر مغز تأثیر می‌گذارد
اشتهای بیش از حد به چه معناست؟
اصطلاح پزشکی برای اشتهای بیش از حد، هایپرفاژی است. این یک بیماری است که اغلب با پرخوری همراه است.
افزایش بیش از حد احساس اشتها در اصطلاح پزشکی به عنوان هایپرفاژی شناخته می‌شود. در این شرایط یک میل غیرقابل مقاومت برای غذا خوردن وجود دارد، حتی زمانی که نیازی به آن نیست. فرد مبتلا مقدار زیادی غذا مصرف می‌کند و این کار را به طور مداوم انجام می‌دهد.
یکی از ویژگی‌های هایپرفاژی این است که فرد غذا را ببلعد، بدون اینکه آن را بجوید. این یک اختلال تغذیه‌ای است، به طور کلی منشا روانشناختی دارد، که اغلب با پرخوری همراه است.
برای کسانی که از هیپرفاژی رنج می‌برند، بسیار معمول است که غذای خوردن خود را بیش از معمول طولانی کنند. ﺁنها در زمانی معقول دست از خوردن نمی‌کشند بلکه به خوردن ادامه می‌دهند. تقریبا در همه موارد، نوعی تمایل برای برخی از انواع مواد غذایی، به ویژه فراورده‌های چرب و یا شیرین وجود دارد.
یکی دیگر از ویژگی‌های بارز این اختلال این است که فرد مبتلا علائمی از شرم نسبت به وضعیت خود دارد. اگر کسی به آنها نگاه کند، اغلب عصبی به نظر می‌رسد.
با این حال، آنها نمی‌توانند جلوی اشتهای خسته کننده‌ای را که تجربه می‌کنند ، بگیرند. و علیرغم شرمساری، آنها دست از غذا نمی‌کشند.
بیشتر بخوانید: بدبویی دهان: ۴ نکته عالی برای کنترل آن
علل
اشتهای بیش از حد یا هیپرفاژی به خودی خود یک بیماری نیست، بلکه نشانه یک اختلال دیگر است. گاهی اوقات، علت این مشکل یک وضعیت بدنی است. بر اساس یک نشریه در ژورنال چاقی، کسانی که از دیابت شیرین، پرکاری تیروئید یا هیپوگلیسمی رنج می‌برند، ممکن است دوره‌هایی از هایپرفاژی داشته باشند.
برخی از داروها می‌توانند در بروز این مشکل نقش داشته باشند. اینها داروهایی هستند که از تولید لپتین، هورمون مسئول تنظیم احساس گرسنگی جلوگیری می‌کنند. اگر به درستی کار نکند، احساس سیری با غذا نیز ظاهر نمی‌شود.
تحقیقات روی موش‌ها، مانند آنچه در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده آمریکا ظاهر شده است، مشکلات تولید این هورمون را با روند هایپرفاژی ارتباط داده است.
در بیشتر مواقع، این مشکل مربوط به یک اختلال روانی است. استرس، افسردگی یا اضطراب می‌تواند باعث اختلالات خوردن شود. طبق تحقیقی که در سال ۲۰۰۸ منتشر شد، بسیار معمول است که پرخوری همراه با هایپرفاژی باشد.
در پرخوری، برای مدت کوتاهی مقدار زیادی غذا مصرف می‌شود، قسمت‌هایی که معمولاً “پرخوری” می نامیم. فرد مبتلا سپس احساس گناه شدیدی را تجربه می‌کند و بدنبال از بین بردن غذای اضافی از طریق استفراغ القایی یا ملین است.
علائم و تشخیص
افرادی که بیش از حد اشتها دارند اغلب بعد از غذا خوردن احساس گناه می‌کنند. با این حال، آنها نیاز به ادامه خوردن بیش از حد غذا احساس می‌کنند.
همانطور که قبلاً نیز اشاره کردیم، یکی از علائم معمولی هیپرفاژی احساس شرم است که در کسانی که از آن رنج می‌برند ایجاد می‌کند. به همین دلیل، غیر معمول نیست که افراد مبتلا خود را منزوی کنند تا از قظاوت رفتارهای دیگران جلوگیری کنند.
این نوع افراد در هر زمان، حتی در ساعات اولیه صبح، میان وعده می‌خورند. احساس گرسنگی از بین نمی‌رود و به همین دلیل، آنها نمی توانند مقاومت کنند. این رفتار اغلب با احساس افسردگی و اعتماد به نفس پایین همراه است.
این روش زیاد غذا خوردن باعث مشکلات گوارشی می‌شود. بنابراین غیرمعمول نیست که سوزش معده، اسهال، استفراغ و ناراحتی معده وجود داشته باشد. این اغلب منجر به بیماری‌های دیگری مانند چاقی، دیابت، کلسترول بالا و مشکلات قلبی عروقی می‌شود.
مصرف بیش از حد غذا همچنین باعث خواب آلودگی می‌شود و فعالیت طبیعی فرد را کند می‌کند. تشخیص معمولاً براساس مشاهده رفتاری انجام می‌شود. معمولاً این شاهدان رفتار هستند که نسبت به مسئله هشدار می‌دهند.
درمان اشتهای بیش از حد
برای انجام درمان ابتدا باید علت هیپرفاژی مشخص شود. اگر به بیماری بنیادی زمینه‌ای مرتبط باشد، درمان این بیماری به جلوگیری از اشتهای اضافی کمک می‌کند.
به طور مشابه، اگر مشکل توسط دارو ایجاد شود، در صورت امکان، باید با داروی دیگری جایگزین شود که این عارضه جانبی را ایجاد نمی‌کند. اگر علت روانشناختی باشد، نیاز به مداخله روانشناس است. این متخصص بر افزایش عزت نفس و کاهش اضطراب تمرکز خواهد کرد.
بعضی اوقات، این اختلال کاملاً موقتی است. این مورد در مورد زنان باردار، ورزشکاران و بزرگسالان وجود دارد. در هر سه مورد، لحظاتی وجود دارد که نیاز به مصرف اضافی مواد مغذی است و به همین دلیل، اشتها بیش از حد افزایش می‌یابد.
هایپرفاژی، اختلالی است که با رفتارهای غذایی مرتبط است
هایپرفاژی اشتهای زیادی ایجاد می‌کند که منجر به مصرف بیش از حد مواد غذایی می‌شود. شناسایی علل درمان آن مهم است.
اگر شک دارید که از این اختلال رنج می‌برید، برای شروع درمان کافی به پزشک مراجعه کنید.
منبع: StepToHealth