همه فرمت‌های تصویر یکسان نیستند. در حقیقت، بسیاری از آنها برای رفع مشکلی ایجاد شده‌اند که قالب موجود از قبل قادر به حل آن نبود. به عنوان مثال JPEG به این دلیل ایجاد شد که اندازه فایلهای تصویر فضای ذخیره سازی زیادی را اشغال می‌کردند.
باور کنید یا نه، پسوند فایل JIF ،JPEG و JPG بیشتر یا کمتر به یک چیز اشاره می‌کنند. برای درک اینکه چرا فرمت قایل این همه نام دارد، باید کمی از تاریخچه پیچیده را باز کنیم.
JPEG چیست؟
JPEG مخفف کلمه Joint Photographic Experts Group است – نام این نوع فایل از نام کمیته فرعی که به ایجاد استاندارد قالب تبادل JPEG کمک کرده است (JIF)، گرفته شده است. اولین بار در سال ۱۹۹۲ توسط سازمان بین المللی استاندارد (ISO) صادر شد.
JPEG ها تصاویر ۲۴ بیتی ثابت شطرنجی هستند و در هر کانال از مدل رنگی RGB هشت بیت دارند. این هیچ جایی برای کانال آلفا باقی نمی‌گذارد، به این معنی که اگرچه JPEG می‌تواند بیش از ۱۶ میلیون رنگ را پشتیبانی کند، اما نمی‌تواند از شفافیت پشتیبانی کند.
هنگامی که تصویری به عنوان JPEG ذخیره می‌شود، برخی از داده‌های آن در فرایندی که تحت عنوان فشرده سازی فایل از دست رفته نامیده می‌شود، دور ریخته می‌شوند. به نوبه خود، تصویر ۵۰-۷۵ درصد فضای ذخیره سازی کمتری را اشغال می‌کند (در مقایسه با فرمت‌های قدیمی مانند BMP) و افت محسوسی در کیفیت تصویر وجود ندارد.
فشرده سازی JPEG بر اساس یک تکنیک فشرده سازی تصویر از دست رفته به نام تبدیل کسینوس گسسته (DCT) است که برای اولین بار توسط مهندس برق ناصر احمد در سال ۱۹۷۲ پیشنهاد شد.
JIF چیست؟
شما می‌توانید که یک فایل JIF به عنوان JPEG در “خالص‌ترین شکل” آن تصور کنید. با این حال، این فرمت دیگر زیاد مورد استفاده قرار نمی‌گیرد زیرا محدودیت‌های ناامید کننده‌ای را ارائه می‌دهد. به عنوان مثال، تعاریف رنگی و پیکسلی JIF باعث ایجاد مشکل سازگاری بین رمزگذارها و رمزگشاها (بینندگان) می‌شود.
خوشبختانه، این مشکلات بعداً توسط سایر استانداردهای “تکمیلی” که براساس JIF ساخته شده بودند، برطرف شدند. اولین مورد این فرمت JPEG File Interchange Format (JFIF) و بعد از آن Exchangeable image file format (Exif) و پروفایل‌های رنگی ICC بود.
JPEG/JFIF در حال حاضر محبوب‌ترین فرمت برای ذخیره و انتقال تصاویر عکاسی در اینترنت است، در حالی که JPEG/Exif برای دوربین‌های دیجیتال و سایر دستگاه‌های ضبط تصویر است. اکثر افراد تفاوت بین این تغییرات را تشخیص نمی‌دهند و به سادگی از هر دو آنها فقط به عنوان JPEG یاد می‌کنند.
JPG2 یا JPF چیست؟
در سال ۲۰۰۰، گروه JPEG فرمت تصویر دیگری به نام JPEG 2000 (پسوندهای پرونده آن JPG2 و JPF است) را منتشر کرد. این فرمت قرار بود جانشین JPEG شود، اما در هیچ کجا محبوب نشد. حتی زمانی که روش رمزگذاری پیشرفته آن اغلب منجر به تصاویر با کیفیت بهتر می‌شود.
فرمت فایل JPEG 2000 به دلایل ناچیزی ازبین شد. برای اولین بار، این کد بر اساس یک کد کاملاً جدید ساخته شده بود و بنابراین با JPEG سازگار نبود. علاوه‌بر‌این، پردازش پرونده‌های JPEG 2000 برای پردازش به حافظه بیشتری احتیاج داشت، که در آن زمان کمی شکننده بود. به هر حال، یک کامپیوتر متوسط در آن زمان فقط ۶۴ مگابایت حافظه داشت.
JPEG 2000 اکنون که سخت افزار کامپیوتر، به طور کلی، طی ۲۰ سال گذشته بسیار پیشرفت کرده است، کمی احیا شده است، اما فرمت فایل هنوز بسیار کم استفاده است. تنها مرورگر اینترنتی که از فایلهای JPEG 2000 در زمان نوشتن پشتیبانی می‌کند، Safari است.
JPEG در برابر JPG
نسخه‌های اولیه ویندوز (به طور خاص سیستم فایل MS-DOS 8.3 و FAT-16) حداکثر ۳ حرف برای پسوندهای فایل داشتند. JPEG برای فراتر رفتن از حد مجاز باید به JPG کوتاه می‌شد. رایانه‌های Mac و Linux هرگز چنین چیزی را نداشتند و بنابراین کاربران همچنان به ذخیره تصاویر به صورت JPEG ادامه می‌دهند.
برنامه‌های معروف ویرایش تصویر که در سیستم عامل‌های مختلف کار می‌کنند – مانند Photoshop و Gimp – در نهایت برای به حداقل رساندن سردرگمی، پسوند پیش فرض فایل JPEG خود را روی JPG قرار می‌دهند.
و اینگونه بود که در نهایت به دو پسوند فایل برای همان قالب رسیدیم: JPEG و JPG. هنگام انتخاب اینکه با کدام فرمت تصویر فایل را ذخیره کنیم، هیچ تفاوتی بین آنها وجود ندارد.
بیشتر بخوانید: تصویر Bitmap چیست؟
JPEG در مقابل PNG: کدام یک بهتر است؟
JPEG و PNG در همان دهه منتشر شدند، هر فرمت فایل، مسئله تصویر دیجیتالی متفاوتی را حل می‌کرد که در آن زمان دنیای فناوری با آن روبرو بود. می‌توانید بگویید که طبیعی است که آنها دائماً با هم مقایسه می‌شوند و حتی تا به امروز نیز چنین هستند. بین JPEG و PNG، کدام فرمت فایل تصویری برتر است؟
صادقانه بگویم، پاسخ به این سوال بستگی دارد که چه نوع تصویری را ذخیره می‌کنید.
JPEG برای عکاسی مناسب‌تر است زیرا از فشرده سازی lossy برای اندازه تصویر استفاده می‌کند. عکس‌ها تصاویر بزرگ و دارای جزئیات زیادی هستند که مصنوعات فشرده سازی (اعوجاج‌های ظریف تصویر ناشی از فشرده سازی) روی آنها چندان محسوس نیست.
از طرف دیگر، تصاویر با نوک تیز، لبه‌های واضح و با مناطق بزرگ یک رنگ هنگام ذخیره سازی با فرمت JPEG کاملاً مناسب به نظر نمی‌رسند.
این جایی است که ممکن است فرمت Portable Network Graphics (PNG) وارد شود. PNG توسط گروه توسعه PNG چهار سال پس از انتشار JPEG ساخته شده است، از فشرده سازی و شفافیت داده‌های بدون lossless پشتیبانی می‌کند. بنابراین اگر کیفیت تصویر باید حفظ شود و اندازه فیالی مسئله‌ای، اغلب PNG استفاده می‌شود.
یک قانون خوب استفاده از JPEG در عکس‌ها و استفاده از PNG برای تصاویر با شفافیت و تصاویر غیر عکاسی است.
JPEG و JPG فرمت فایل یکسانی هستند
علی رغم سردرگمی که JPEG با به‌روزرسانی‌ها و تغییرات مختلف ایجاد کرده است، بدون شک سیل تصاویر دیجیتالی در اواسط دهه ۹۰ در اینترنت عمدتا ناشی از انتشار آن بود.
دفعه بعدی که برای ذخیره عکس از یک ویرایشگر تصویر آماده شدید و لیست طولانی ازفرمت‌های موجود به شما ارائه می‌شود، فقط بخاطر بسپارید: JPEG و JPG یکی هستند.
منبع: MUO
