تلویزیون QLED در برابر تلویزیون OLED: چه تفاوتی وجود دارد و چرا مهم است؟

اگر اخیراً برای خرید تلویزیون جدیدی اقدام کرده‌اید، احتمالاً با دو تکنولوژی تصویر بسیار مشابه روبرو شده‌اید: QLED و OLED. در حالی که هر تولید کننده تلویزیون هر نوع نمایشگر را تولید نمی‌کند، هر دو این فناوری‌ها تصویر نفسگیر ارائه می‌دهند. این را با بهترین پیشنهادات ۴K و پشتیبانی HDR امروز ترکیب کنید و در حال تماشای بهترین تلویزیون‌های بازار هستید که تاکنون تولید شده‌اند. اما بین نمایشگرهای QLED و OLED، کدام فناوری تصویر برای اتاق نشیمن شما بهتر است؟

بیایید نگاهی عمیق به این دو فناوری رقابتی تلویزیون بیندازیم. ما در مورد اینکه آنها از کجا آمده‌اند، تفاوت آنها با یکدیگر و هرکدام چه کارهایی را به خوبی انجام می‌دهند، بحث خواهیم کرد. ما همچنین خواهیم گفت که اکثر مردم از چه غناوری بیشتر استقبال خواهند شد. اسپویل: این فناوری مربوط به تلویزیون OLED است، اما نکته‌های قابل توجهی وجود دارد که باید از آنها آگاه باشید.

QLED چیست؟

QLED مخفف دیود ساطع کننده نور کوانتوم (Quantum Light-Emitting Diode) است. به زبان ساده‌تر، این بدان معناست که تلویزیون QLED دقیقاً مانند یک تلویزیون LED معمولی هستند، با این تفاوت که از نانوذرات ریزی به نام نقاط کوانتومی برای شارژ فوق‌العاده روشنایی و رنگ خود استفاده می‌کند. این فناوری توسط سونی در سال ۲۰۱۳ معرفی شد، اما اندکی پس از آن، سامسونگ فروش تلویزیون‌های QLED خود را آغاز کرد و یک شراکت با لایسنس برای تولید کنندگان دیگر ایجاد کرد، به همین دلیل اکنون تلویزیون‌های QLED را در برندهای سونی، Vizio، هایسنس و TCL پیدا خواهید کرد.

همانطور که نقاط کوانتومی باحال هستند، یک تلویزیون QLED هنوز هم کم و بیش همانند یک تلویزیون LED معمولی نیازمند نور پس‌زمینه است: با استفاده از نور پس‌زمینه متشکل از صدها (یا در بعضی موارد هزاران) LED، که در پشت یک صفحه LCD سنتی قرار دارد. این LED ها هستند که دلیل نام‌گذاری تلویزیون LED (و QLED) هستند.

جالب است که این استفاده از QLED به عنوان یک اصطلاح بازاریابی است که جنگی را بین LG و Samsung در سال ۲۰۱۹ آغاز کرد. در شکایتی به کمیسیون تجارت منصفانه کره جنوبی (FTC)، ال جی ادعا کرد که تلویزیون‌های به اصطلاح QLED سامسونگ تلویزیون‌های واقعی QLED نیستند. اصلاً این به این دلیل است که طبق گفته ال جی، یک تلویزیون واقعی QLED از LED های نقطه کوانتومی استفاده می‌کند که نور خود را ساطع می‌کنند و نه از نقطه کوانتومی با نور پس‌زمینه LED که سامسونگ از آن استفاده می‌کند.

در اقدامی متقابل، سامسونگ به FTC گفت که از همه تبلیغاتی که ال جی انجام داده و تلویزیون‌های QLED سامسونگ را مورد حمله قرار داده، ناراضی است.

FTC در نهایت طرف سامسونگ را گرفت، اما با یک شرط: در تبلیغات آینده باید روشن کند که تلویزیون‌های QLED آن از نور پس‌زمینه استفاده می‌کنند.

پنل LCD  همراه با فیلترهای رنگی، تصویری را که می‌بینید ایجاد می‌کند و اجازه می‌دهد مقدار کافی نور و رنگ از آن خارج شود و به چشم شما برسد. این یک سیستم هوشمندانه است، اما به ترکیبی از کم نور کردن نور پس زمینه LED و استفاده از دیافراگم برای جلوگیری از نور باقی مانده برای تولید رنگ سیاه روی صفحه متکی است، و همیشه موفق نیست. در زیر بیشتر در مورد این بحث خواهیم کرد.

بیشتر بخوانید: راهنمای خرید تلویزیون: هرآنچه باید بدانید

OLED چیست؟

OLED مخفف دیود ساطع کننده نور آلی (Organic Light-Emitting Diode) است. تا حدودی شگفت آور، بخش “Light Emitting-Diode” از این نام هیچ ارتباطی با نور پس زمینه LED مانند تلویزیون‌های QLED و LED وجود ندارد. درعوض، این واقعیت را نشان می‌دهد  تلویزیون‌های OLED نیازی به نور پس زمینه ندارند زیرا هر پیکسل نور خاص خود را تولید می‌کند.

این طراحی چندین مزیت دارد، اما اکثرا موافق هستند که وقتی صحبت از تلویزیون‌های OLED می‌شود، بزرگترین مزیت آن رنگ سیاهی است که می‌توان بدست آورد. برخلاف تلویزیون QLED یا LED که باید نور پس زمینه خود را کم کند و آنچه را که برای صحنه‌های تاریک باقی می‌ماند مسدود کند، یک تلویزیون OLED به راحتی پیکسل را خاموش می‌کند. وقتی پیکسل خاموش است، هیچ نور و رنگی از آن ساطع نمی‌شود و باعث می‌شود آن تاریکی به دست آید چون تلویزیون خاموش است. بدلیل نبودن نور پس زمینه جداگانه، انعطاف‌پذیر کردن صفحه نمایش OLED نیز بسیار آسان‌تر است، به همین دلیل است که LG پیشگام OLED چندین تلویزیون OLED تولید کرده است که به صورت رول‌شونده هستند.

در حال حاضر تنها یک شرکت پنل‌های تلویزیون OLED را تولید می‌کند: LG Display. این پنل‌ها را در اختیار شرکت LG Electronics می‌گذارد. اما LG Display همچنین پنل‌های OLED را به شرکت‌هایی مانند سونی، فیلیپس و پاناسونیک می‌فروشد، به همین دلیل تلویزیون‌های OLED را نیز از این شرکت‌ها خواهید دید. حتی اگر خود پنل‌ها اساساً یکسان باشند، پردازش تصویری که سونی، ال جی و دیگران انجام می‌دهند به صورت اختصاصی است، بنابراین همچنان تفاوت قابل توجهی در کیفیت تصویر از یک تلویزیون OLED به تلویزیون دیگر خواهید دید.

در مورد mini-LED چطور؟

در اواخر سال ۲۰۱۹، TCL فروش سری ۸ را آغاز کرد – اولین تلویزیون‌های QLED مجهز به سیستم نور پس‌زمینه مینی LED. مینی LED ها در مقایسه با LED های معمولی بسیار کوچک هستند. این بدان معناست که یک تلویزیون QLED که به طور معمول فقط می‌تواند صدها LED را در خود جای دهد، اکنون می‌تواند ده‌ها هزار مینی LED را در خود جای دهد. نتیجه؟ کنترل بیشتر بر نور پس‌زمینه، منجر به سطوح سیاه و سفیدی که بسیار نزدیک به OLED بیش از هر صفحه نمایش غیر OLED تا کنون رسیده است.

Mini-LED هنوز در مراحل ابتدایی است، اما اگر TCL و سایر شرکت‌ها به بهبود آن ادامه دهند (که بدون شک این کار را می‌کنند) این فناوری می‌تواند کیفیت تصویر QLED را با قیمت گذاری بسیار کمتر از OLED بهبود ببخشد.

و اجازه دهید تا micro-LED ها را فراموش نکنیم. از نظر مفهومی مشابه فناوری مینی LED هستند، میکرو ال‌ای‌دی‌ها حتی از برادران کوچک خود نیز کوچکتر هستند. سامسونگ سال گذشته با معرفی The Wall، یک نمایشگر میکرو LED تقریباً بدون حاشیه در اندازه‌های متعدد (غول پیکر) در CES موج بزرگی به راه انداخت. سامسونگ The Wall که به عنوان بخشی از CES 2021 معرفی شد، یک طراحی باریک‌تر (ضخامت ۲۴.۹ میلی‌متر) و تعداد زیادی از اندازه‌های جدید از ۳۲ تا ۷۵ اینچ را معرفی کرد.

QLED در برابر OLED

حالا که متوجه شده‌اید تمام این اصطلاحات از نظر فناوری صفحه نمایش، به چه معنی هستند، بیایید QLED را با OLED در دسته‌هایی که هنگام خرید تلویزیون بیشترین اهمیت را دارند مقایسه کنیم: روشنایی، کنتراست، زاویه دید و سایر موارد قابل توجه در مورد عملکرد، مانند زمان پاسخگویی و طول عمر

رنگ سیاه و کنتراست

کنتراست تفاوت بین تاریک‌ترین قسمت تصویر و روشن‌ترین قسمت است. اگر یک تلویزیون بتواند یک قسمت تاریک واقعاً سیاه ارائه کند، لازم نیست که قسمت‌های روشن را کاملاً روشن بسازد تا سطح کنتراست خوبی حاصل شود. به همین دلیل است که، وقتی صحبت از رنگ سیاه می‌شود، OLED به عنوان یک قهرمان بی‌چون و چرا سلطنت می‌کند – به دلیل توانایی آن در هنگام نیاز کاملاً سیاه می‌شود.

در مقابل، تلویزیون‌های QLED مجبور هستند نور پس زمینه LED خود را کم کرده و نور باقی مانده را مسدود کنند، کاری که انجام آن کاملاً سخت است. این می‌تواند چیزی به نام “خونریزی نور” را ایجاد کند، زیرا نور به قسمت سیاه صفحه می‌ریزد.

اما آیا قابل توجه است؟ قطعاً، به عنوان مثال اگر مشتاقانه در حال تماشای یک فیلم اکشن هستید و به عنوان مثال دو شخصیت در شب در حال عبور از یک پارکینگ هستند، ممکن است درخششی جزئی در صحنه‌ای که قرار است سیاه و سفید باشد، مشاهده کنید.

همانطور که قبلاً اشاره کردیم، نور پس‌زمینه Mini-LED یکی از روش‌های سازندگان تلویزیون QLED در تلاش برای بهبود این وضعیت است. این پتانسیل واقعی دارد، اما ما کاملاً آماده نیستیم که آن را قاتل OLED معرفی کنیم.

در حال حاضر، OLED در رتبه اول قرار دارد چون اگر یک پیکسل، برق دریافت نکند، هیچ نوری تولید نمی‌کند و بنابراین کاملاً سیاه می‌ماند.

برنده: OLED

روشنا‎یی

تلویزیون‌های QLED هنگام روشنایی از مزیت قابل توجهی برخوردار می‌شوند. از آنجا که آنها از نور پس زمینه جداگانه استفاده می‌کنند (به جای تکیه بر هر پیکسل برای ایجاد نور خود)، این نور پس زمینه LED می‌تواند به طرز باورنکردنی، روشنایی تولید کند. توانایی نقطه کوانتومی را برای به حداکثر رساندن آن نور با تولید رنگ‌های روشن‌تر در طیف رنگی و بدون از دست دادن اشباع، اضافه کنید و صفحه به اندازه کافی روشن است که حتی در اتاق‌هایی با روشن‌ترین نور نیز به وضوح دیده می‌شود.

پنل‌های OLED نمی‌توانند بر اساس روشنایی کامل با QLED رقابت کنند. پیکسل‌های تنها ساطع کننده نور آنها هستند. در یک اتاق تاریک، مشکلی ندارند. در حقیقت، ما استدلال می‌کنیم که برتری OLED به این دلیل است که می‌تواند با روشنایی کمتر به همان کنتراست دست یابد. اما در محیط‌هایی که نور کافی دارند یا نورهای زیادی از طریق پنجره‌ها وارد اتاق می‌شود، تلویزیون‌های QLED بیشتر به چشم می‌آیند – مخصوصاً اگر در این شرایط محتوای HDR بازی می‌کنید.

طی سالیان گذشته پنل‌های OLED روشن‌تر شده‌اند اما هنوز نمی‌توانند با تلویزیون‌های QLED رقابت داشته باشند.

برنده: QLED

فضای رنگی

OLED یک بار تمام رقابت‌ها در این بخش را مغلوب خود کرده است، اما استفاده از نقاط کوانتومی در تلویزیون‌های QLED باعث شده است که از نظر دقت رنگ، روشنایی رنگ و حجم رنگ به جلو حرکت کند، که سامسونگ ادعا می‌کند طیف وسیع‌تری از رنگ‌های اشباع در سطح روشنایی شدید یک مزیت است.

اگرچه این واقعیت را نمی‌توان انکار کرد که QLED رنگ‌های خارق‌العاده‌ای را تحویل می‌دهد، اما ما هنوز شاهد این نیستیم که رنگ‌های اشباع در سطح روشنایی بالا یک مزیت واقعی در موقعیت‌های مشاهده طبیعی دارند – بنابراین ما در حال حاضر اعلام خواهیم کرد که این یک تساوی است. برای اعلام برنده شدن QLED باید مدارک ملموسی را ببینیم.

برنده: برابر

زمان پاسخ، تأخیر ورودی و نرخ تازه سازی

زمان پاسخ به زمانی گفته می‌شود که برای تبدیل پیکسل از یک حالت به حالت دیگر لازم است. هرچه زمان پاسخ سریع‌تر باشد، تصویر واضح‌تر می‌شود، به ویژه در صحنه‌های دارای عملکرد سریع. اگرچه به احتمال زیاد سرعت پاسخ‌دهی بیشتر از چشم انسان قادر به تشخیص تفاوت نیست، اما از اندازه‌گیری‌های استاندارد می‌دانیم که تلویزیون‌های OLED بسیار سریع‌تر هستند.

زمان‌های پاسخ QLED معمولی بین دو تا هشت میلی ثانیه متغیر است که تا زمانی که متوجه نشوید زمان پاسخگویی OLED در حدود ۰.۱ میلی ثانیه است بسیار خوب به نظر می‌رسد. بله، این هیچ رقابتی درکار نیست.

از طرف دیگر، تاخیر ورودی به تأخیر بین انجام یک عمل (مانند فشار دادن یک دکمه روی کنترل کننده بازی) و دیدن نتیجه آن عمل در صفحه نمایش اشاره دارد. به همین ترتیب، تأخیر ورودی فقط باعث نگرانی گیمرها است – به هیچ وجه تأثیر قابل توجهی در مشاهده غیرفعال محتوا ندارد.

علاوه‌براین، میزان تاخیر ورودی که تجربه می‌کنید ارتباط چندانی با فناوری نمایشگر نسبت به دیگری ندارد، اما بیشتر مربوط به میزان پردازش تصویر در پشت صحنه تلویزیون شما است.هر دو تلویزیون‌های QLED و OLED می‌توانند به سطوح بسیار پایین تاخیر در دریافت ورودی دست یابند اگر پردازش فیلم‌های اضافی را خاموش کنید یا فقط از حالت بازی تلویزیون استفاده کنید که بطور موثر همان کار را انجام می‌دهد.

نرخ تازه سازی دسته دیگری است که ذاتاً برای گیمرها بیشتر از بینندگان معمولی اهمیت خواهد داشت. نرخ تازه‌سازی تعداد دفعاتی است که تلویزیون در هر ثانیه آنچه را روی صفحه نشان می‌دهد به‌روز می‌کند. این ارتباط نزدیکی با نرخ فریم دارد، یعنی تعداد بار در ثانیه نمایش تلویزیونی، فیلم یا بازی ویدیویی شما به‌روزرسانی جدیدی را به تلویزیون ارسال می‌کند.

به شرطی که این دو نرخ نزدیک به هم باشند، به عنوان مثال نرخ فریم ۳۰ فریم در ثانیه و نرخ تازه سازی دو برابر (۶۰ هرتز)، هرگز مشکلی مشاهده نخواهید کرد. و از آنجا که محتوای تلویزیونی منظم مانند فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی همیشه با نرخ فریم ثابت ارائه می‌شوند، این مسئله هرگز نگران کننده نیست.

اما برخی از بازی‌ها که روی کنسول یا رایانه شخصی اجرا می‌شوند، نرخ فریم خود را از یک صحنه به صحنه دیگر تغییر می‌دهند. برای اینکه همه چیز را آنطور که باید نگاه کنید، تلویزیون‌ها به قابلیتی به نام VRR یا Variable Refresh Rate نیاز دارند. با این کار تلویزیون شما می‌تواند نرخ تازه‌سازی بومی خود را تغییر دهد تا با این تغییرات در نرخ فریم مطابقت داشته باشد. اگر تلویزیون شما از VRR پشتیبانی نمی‌کند، در صورت استفاده در انواع بازی‌هایی که به VRR استفاده می‌شوند، می‌تواند برخی از عوارض جانبی ناخواسته مانند شکافت تصویر (screen-tearing) را ایجاد کند.

مدل‌های VRR را می‌توانید هم در تلویزیون‌های OLED و هم در تلویزیون‌های QLED بیابید و تا سال ۲۰۲۱ شاهد عرضه تعداد بیشتری مدل به بازار خواهیم بود. در حال حاضر می‌توانید تلویزیون‌های VRR را در برندهای سامسونگ، سونی و ال جی پیدا کنید. اگر شما یک گیمر هستید که می‌خواهید یک تجربه بازی با صفحه نمایش بزرگ داشته باشید، پشتیبانی از VRR یکی از ویژگی‌های اصلی است که باید به دنبال آن باشید.

با توجه به برتری بی‌نظیر OLED در زمان پاسخ و میزان تازه‌سازی، این گروه برنده این دسته است.

برنده: OLED

زاویه دید

در صفحه نمایش‌های QLED، بهترین زاویه دید، مرکز آن است و هرچه بیشتر به سمت چپ یا راست بروید، کیفیت تصویر از روشنایی، رنگ و کنتراست کاسته می‌شود. گرچه شدت آن بین مدل‌ها متفاوت است، اما با وجود تلاش بیشتر سازندگان تلویزیون برای از بین بردن این مسئله، همیشه این مشکل قابل توجه است.

در مقایسه، صفحه نمایش‌های OLED را می‌توان بدون کاسته شدن درخشندگی حتی در زاویه دید شدید – تا ۸۴ درجه مشاهده کرد. برخی از تلویزیون‌های QLED از نظر زاویه دید بهبود یافته‌اند و لایه‌های ضد انعکاس به آن کمک می‌کنند، اما OLED این مزیت آشکار را حفظ می‌کند. بنابراین اگر دوست دارید اکران‌های خانوادگی را برای فیلم‌های مورد علاقه خود ترتیب دهید و می‌خواهید مطمئن شوید که در خانه صندلی بدی وجود ندارد، تلویزیون OLED بهترین گزینه برای شماست.

برنده: OLED

اندازه

OLED راه طولانی را طی کرده است. هنگامی که این فناوری هنوز نوپا بود، صفحه نمایش OLED حداکثر ۵۵ اینچ بود. امروزه اندازه صفحه نمایش به اندازه ۸۸ اینچ امکان پذیر شده است، اما با هزینه زیادی که دارد تقریباً برای همه قابل دسترس نیست. تولید فناوری QLED در اندازه‌های بزرگتر آسان‌تر و ارزانتر است.

برنده: QLED

طول عمر

ال جی می‌گوید شما اگر از تلویزیون‌های OLED روزانه به مدت پنج ساعت در روز تماشا کنید، ۵۴ سال طول می‌کشد به روشنایی ۵۰ درصد برسد. اینکه آیا این گفته ال جی درست است، باید دید، زیرا تلویزیون‌های OLED از سال ۲۰۱۳ به نمایش درآمده‌اند. QLED حتی جدیدتر است، اما منبع نور پس زمینه آن – LED – سابقه طولانی و اثبات شده‌ای دارد. فقط به همین دلیل و فقط به همین دلیل، ما این دسته را به QLED اعطا می‌کنیم.

برنده (فعلا): QLED

سوختن صفحه

تلویزیون‌های QLED و OLED هر از گاهی می‌توانند چیزی به نام دوام تصویر (image retention) را به نمایش بگذارند. این اتفاق زمانی می‌افتد که یک تلویزیون پس از ناپدید شدن تصویر، به طور موقت به نمایش بخشی از آن ادامه می‌دهد. معمولاً خود را به عنوان نوعی سایه نشان می‌دهد وقتی که خود تصویر نیست.

وقتی دوام  تصویر اتفاق می‌افتد، معمولاً نتیجه، داشتن یک عنصر دیداری برای مدت طولانی روی صفحه نمایش است. آرم‌های شبکه در گوشه صفحه به همین دلیل شناخته شده‌اند، همچنین بازی‌های ویدئویی که عناصر رابط یکسانی را در طول گیم پلی دارند، می‌توانند باعث آن شوند.

با رفتن به نوع دیگری از محتوا که عناصر مشکل ساز روی صفحه را نشان نمی‌دهد، معمولاً حالت دوام تصویر از بین می‌رود.

تلویزیون‌های OLED به دلیل ماهیت خود ساطع کننده نور، نسبت به نسخه دائمی دوام تصویر که به “سوختن (burn-in)” معروف است نیز مستعدتر هستند. سوختن هنگامی ایجاد می‌شود که روشنایی طبیعی یک یا چند پیکسل OLED به طور دائمی در حالت پایین‌تر کاهش یابد. تنها راه حل برای این کار پایین آوردن بقیه پیکسل‌ها به همان حالت است، اما این راه حل خوبی نیست.

ال جی به عنوان بزرگترین سازنده تلویزیون‌های OLED، پتانسیل دوام تصویر را در کتابچه‌های راهنمای کاربر تلویزیون‌های OLED خود تأیید می‌کند اما می‌گوید در شرایط عادی این اتفاق نمی‌افتد.

بنابراین چه شرایط باعث ایجاد این مشکل می‌شود؟ نگه داشتن تلویزیون خود روی یک کانال ۱۰ ساعت در روز، دو ماه پشت سر هم، ظاهراً طبیعی نیست و باعث ایجاد این مشکل می‌شود.

آیا این مشکل باید شما را از خرید تلویزیون OLED بترساند؟ قطعا نه. اما اگر در حال انتخاب تلویزیون برای استفاده به عنوان نمایشگر تجاری در یک فروشگاه یا شاید در یک اتاق انتظار هستید و یا فکر می‌کنید از آن برای پخش همان بازی ویدیویی به طور انحصاری برای ماه‌ها استفاده می‌کنید، قطعاً می‌تواندی گزینه دیگری را انتخاب کنید.

برای داشتن تضمین مطلق در مصرف سوختن، بهترین گزینه شما تلویزیون QLED است.

برنده: QLED

مصرف برق

همانطور که اکنون بسیار آگاه هستید، پنل‌های OLED نیازی به نور پس زمینه فوق‌العاده روشن ندارند. این نور پس زمینه به میزان قابل توجهی انرژی مصرف می‌کند، این بدان معنی است که تلویزیون‌های OLED ذاتاً انرژی کمتری مصرف می‌کنند. همچنین نسبت به تلویزیون‌های QLED گرمای کمتری از خود ساطع می‌کنند.

برنده: OLED

راحتی چشم

در عصر مشاهده امروز، می‌توان ساعاتی را به تماشای صفحه‌های تلویزیون سپری کرد. خستگی چشم یکی از علائم واقعی این کار است و معمولاً به دلیل تولید بیش از حد نور آبی ایجاد می‌شود. دستگاه‌های مبتنی بر LCD تمایل دارند نور آبی شدیدتری را نشان دهند. اگر خیلی دور از صفحه نمایش بروید و چشمان تحریک پذیر شما ممکن است در نهایت منجر به بی‌خوابی شود، که خود می‌تواند به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی دامن بزند. به همین دلیل برخی از سازندگان OLED – به ویژه ال جی – اکنون به دنبال صدور گواهینامه Ocular Guard برای پنل‌های خود هستند.

صدور گواهینامه Ocular Guard که توسط شرکت تست ایمنی آلمان TÜV Rheinland ایجاد شده و قبلاً تحت عنوان “Eye Comfort Display” به بازار عرضه شده بود، طیف وسیعی از عناصر را در پنل‌های تلویزیون آزمایش می‌کند تا تعیین کند که آیا آنها بیش از حد برای چشم خشن هستند.

از نظر تئوری، تلویزیون‌های OLED باید از نظر راحتی کلی چشم بهتر از QLED و هر صفحه نمایش دیگر مبتنی بر LCD را داشته باشند، زیرا OLED نسبت به تلویزیون‌های QLED با نور پس زمینه LED به میزان قابل توجهی نور آبی کمتری تولید می‌کند. این چیزی نیست که یک عینک خاص نتواند از عهده آن برآید، اما اگر می‌خواهید اطمینان حاصل کنید که ایمن‌ترین تجربه مشاهده را دارید که نیازی به خرید عینک جدید ندارد، OLED قهرمان شماست.

برنده: OLED

قیمت

روزگاری، این مقوله به راحتی توسط تلویزیون‌های QLED برنده می‌شدند، اما تلویزیون‌های OLED با هزینه کمتری آمدند. اگر در حال خرید هستید و تلویزیون‌های QLED را ارزان می‌بینید – و برخی از آنها فوق‌العاده مقرون‌به‌صرفه هستند – به خاطر داشته باشید که برخلاف تلویزیون OLED، در تلویزیون‌های QLED طیف وسیعی از کیفیت تصویر وجود دارد زیرا متغیرهای بسیار بیشتری در طراحی آنها وجود دارد، پردازش تصویر، و ساخت. فقط تلویزیون‌های سطح بالای QLED از نظر کیفیت تصویر معادل OLED هستند.

برنده: QLED

نتیجه گیری

هر دوی این فناوری‌ها به روش‌های خاص خود چشمگیر هستند، اما ما برای انتخاب یک برنده اینجا هستیم و در حال حاضر این فناوری OLED است. با عملکرد بهتر در مقوله‌هایی که اکثر مردم هنگام تماشای نمایش‌های تلویزیونی و فیلم‌ها متوجه آن می‌شوند، بهترین کیفیت تصویری است که می‌توانید خریداری کنید.

QLED روشنایی بالاتر، طول عمر بیشتر، اندازه صفحه بزرگتر و برچسب‌های قیمت پایین‌تر را ارائه می‌دهد. از طرف دیگر، OLED زاویه دید بهتری دارد، سطح سیاه عمیق‌تری دارد، انرژی کمتری مصرف می‌کند و ممکن است برای سلامتی شما بهتر باشد. هر دو فوق‌العاده هستند، بنابراین انتخاب بین آنها شخصی است. QLED همه کاره بهتر است، اما OLED وقتی می‌توانید نور اتاق خود را کنترل کنید بسیار عالی است.

واقعیت این است که، با انتخاب هر یک از آنها نمی‌توانید بگویید اشتباه کرده‌اید. این البته تا زمانی که نسل بعدی فناوری نمایش به وجود نیاید. به عنوان مثال، فناوری Mini-LED برای تلویزیون‌های QLED به عنوان یک روش امیدوار کننده برای ارائه رنگ بهتر سیاه به نظر می‌رسد.

سامسونگ همچنین در حال کار بر روی تعبیه فناوری نقطه کوانتومی در پنل‌های OLED برای ایجاد نوع جدیدی از تلویزیون است: QD-OLED، که ممکن است  بهترین تلویزیون را ایجاد کند. اما از آنجا که احتمالاً چند سال دیگر هنوز باقی مانده است، باید منتظر بمانیم و ببینیم. آنچه ما می‌دانیم این جدی بودن این شرکت است، زیرا با سرمایه گذاری ۱۱ میلیارد دلاری برنامه‌های خود را دو برابر کرد. ما از نزدیک تحولات را مشاهده خواهیم کرد تا ببینیم چگونه این فناوری تکامل می‌یابد.

منبع: digitaltrends