NFC یا Near Field Communication (ارتباطات میدانی نزدیک) پروتکلی است که به دو دستگاه کمک میکند وقتی در کنار یکدیگر قرار میگیرند به صورت بی سیم ارتباط برقرار کنند – به عنوان مثال، از تلفن های هوشمند یا ساعتهای هوشمند میتوان برای پرداختها یا کارتهای پرواز استفاده کرد. نحوه کار آن در ادامه این مطلب از حرفهای توضیح خواهیم داد.
سخت افزار NFC در بیشتر دستگاهها وجود دارد – به ویژه تلفنهای هوشمند و همچنین برخی از لپ تاپها. NFC میتواند آینده پرداختها، کلیدهای امنیتی و کارتهای پرواز باشد. NFC همچنین یک کد ضعیف QR است. بسیاری از تلفنهای جدید برای انجام همه کارها این سخت افزار را دارند، با این حال بسیاری از افراد دارای تلفنهای هوشمند مجهز به NFC هستند از قابلیتهای NFC خود استفاده نمیکنند.
بیشتر بخوانید: ۹ روش برای رفع مشکل بهروزرسانی خودکار در فروشگاه گوگل (Google play)
NFC مخفف Near Field Communication (ارتباطات میدانی نزدیک) است. NFC مجموعهای از استانداردها است که به تلفنهای هوشمند و سایر دستگاهها امکان ارتباط از طریق سیگنالهای رادیویی را میدهد. دامنه NFC حدود ۴ اینچ است، استراق سمع را دشوارتر میکند.
دستگاههای دارای سخت افزار NFC میتوانند ارتباطات را با سایر دستگاههای مجهز به NFC و همچنین “برچسبهای” NFC برقرار کنند. برچسبهای NFC تراشههای NFC بدون برق هستند که از تلفن هوشمند نزدیک یا دستگاه NFC دیگر تغذیه میکنند. آنها به باتری یا منبع تغذیه احتیاج ندارند. در ابتداییترین حالت، برچسبهای NFC میتوانند به عنوان جایگزینی راحتتر برای کدهای QR استفاده شوند.
برای برقراری اتصال NFC، تنها کاری که باید انجام دهید این است که دو دستگاه مجهز به NFC را به بهم نزدیک کنید. به عنوان مثال، اگر دو گوشی هوشمند مجهز به NFC داشته باشید، آنها را پشت به پشت بچسبانید. اگر برچسب NFC داشتید، پشت تلفن هوشمند مجهز به NFC خود را به برچسب NFC بچسبانید.
یک تلفن هوشمند مجهز به NFC میتواند برای پرداخت هزینهای، پایانه پرداخت مجهز به NFC را لمس کند، و این نیاز به کارت اعتباری را به حداقل میرساند.
دادهها میتوانند بین دو تلفن هوشمند مجهز به NFC به صورت بی سیم منتقل شوند. تلفنهای اندرویدی دارای Android Beam هستند، این ویژگی به دو تلفن هوشمند اجازه میدهد تا به سرعت یک صفحه وب، مخاطب، عکس، فیلم یا نوع دیگری از اطلاعات را به اشتراک بگذارند. دو تلفن را پشت به پشت میچسبانیم و محتوای در حال مشاهده در یک دستگاه به دستگاه دیگر ارسال میشود. انتقال پرونده از طریق بلوتوث شروع میشود، اما روند جفت سازی پیچیده بلوتوث وجود ندارد – فقط ضربه بزنید و بقیه موارد به طور خودکار انجام میشود.
هرکسی میتواند برچسبهای NFC را خریداری کند که نسبتاً ارزان هستند. میتوانید عملی را برای زمانی که این برچسب را به تلفن هوشمند میچسبانید، پیکربندی کنید.
به عنوان مثال، بگذارید بگوییم که هنگام خواب همیشه تلفن هوشمند خود را در حالت خاموش قرار میدهید. به جای انجام این کار هر شب، میتوانید برچسب NFC را روی میز کنار تخت خود قرار دهید. هنگامی که به رختخواب میروید، میتوانید تلفن هوشمند خود را بر روی برچسب NFC قرار دهید و گوشی هوشمند شما عملی را که پیکربندی کردهاید، انجام میدهد، مانند فعال کردن خودکار حالت بی صدا.
همچنین میتوانید یک برچسب NFC ایجاد کنید که شامل SSID و عبارت عبور شبکه Wi-Fi شما باشد. هنگامی که افراد به خانه شما مراجعه میکنند، میتوانند تلفن خود را با برچسب NFC لمس کنند و به جای اینکه دستی اطلاعات شبکه Wi-Fi را وارد کنند، وارد سیستم شوند.
اینها فقط چند نمونه است – شما میتوانید هر عملی را که یک برنامه در تلفن هوشمند شما انجام میدهد، انجام دهید.
بیشتر بخوانید: نحوه افزودن RAM به گوشی اندرویدی با استفاده از کارت MicroSD
NFC دارای طیف گستردهای از موارد استفاده از جمله:
منبع: MakeUseOf