کلمات “کوین” و “توکن” اغلب به عنوان مترادف استفاده می‌شوند و توسط بسیاری از افراد قابل تعویض هستند. اما آنها به دو مفهوم کاملاً متفاوت اشاره می‌کنند. بنابراین چرا بسیاری از رمزگذاران توکن‌ها و کوین‌ها را اشتباه می‌گیرند و تفاوت اساسی آنها چیست؟
در حوزه ارز رمزپایه ظهور اصطلاحات جدید منجر به سوء تفاهم و سوء استفاده از آنها شد. علیرغم این واقعیت که بسیاری از آنها به عنوان ارز در گردش نیستند و هرگز به معنای ارز نیستند، همه‌ی کوین‌ها و توکن‌ها به عنوان ارز رمزپایه در نظر گرفته می‌شوند. طبق تعریف، ارز وسیله مبادله، واحد حساب یا ذخیره ارزش است. بیت کوین تمام این ویژگی‌ها را دارد ، بنابراین نام “ارز رمزپایه” در این مورد موجه است. اما تمام کوین‌ها و توکن‌ها، که تولید انبوه آن پس از موفقیت بیت کوین آغاز شد، توسط اینرسی “ارز رمزپایه” نامگذاری شد، گرچه بسیاری از آنها مشخصات لازم را ندارند. بنابراین کوین‌ها و توکن‌ها – دو نوع واحد مختلفی که با استفاده از رمزنگاری ایجاد شده‌اند – ارز رمزپایه نامیده می‌شوند. این واقعیت افراد تازه وارد را گمراه کرده است، که می‌خواهند برخی از رمزارزها را بخرند و سپس خود را صاحبان توکن‌ها می‌بینند.
بیشتر بخوانید: “HODL” به چه معناست؟
کوین‌ها
کوین‌ها (که به آن altcoins یا ارز رمزنگاری نیز گفته می‌شود) پول دیجیتالی است که با استفاده از تکنیک‌های رمزگذاری ایجاد می‌شود و ارزش را در طول زمان ذخیره می‌کند. در واقع این یک معادل دیجیتالی پول است. بیت کوین مشهورترین مثال است. بیت کوین مبتنی بر بلاکچین است – دفتر دیجیتال عمومی و توزیع شده، که در آن تمام معاملات قابل مشاهده است. داده‌ها بصورت جمعی ذخیره می‌شوند و بین شرکت کنندگان شبکه بلاکچین به اشتراک گذاشته می‌شوند. بلاکچین شفافیت را تضمین می‌کند و تقلب را کاهش می‌دهد. سکه‌هایی مبتنی بر پروتکل اصلی بیت کوین وجود دارد که توسط Satoshi Nakamoto ایجاد شده و برای عموم باز شده است (Litecoin ، Namecoin) و کوین‌هایی که با بلاکچین کار می‌کنند، (Ripple ، Monero) ایجاد شده است.
کوین‌ها دارای ویژگی‌های مشابه پول هستند: قابل سکونت، تقسیم، قابل خرید، قابل حمل، ماندگار و منابع محدود هستند. بیشتر علاقه‌مندان به رمزارز اصرار دارند که کوین‌ها جایگزین پول متعارف در آینده خواهند شد.
مشخصات اصلی کوین‌ها عبارتند از:
۱) آنها به بلاکچین باز عمومی گره خورده‌اند – هر کسی مجاز است به شبکه بپیوندد و شرکت کند.
۲) ممکن است ارسال، دریافت یا استخراج شوند.
منظور از کوین این نیست که عملکردی فراتر از پول بازی کند.
بیشتر بخوانید: اهمیت روانشناسی معاملات
توکن‌ها
توکن‌ها دارایی‌های دیجیتالی هستند که توسط پروژه صادر می‌شوند و می‌توانند به عنوان روشی برای پرداخت در داخل اکوسیستم پروژه استفاده شوند و عملکردهای مشابهی را با کوین انجام دهند، اما تفاوت اصلی در این است که به دارنده حق مشارکت در شبکه را نیز می‌دهد. این ممکن است وظایف دارایی دیجیتال را انجام دهد، سهم یک شرکت را نشان دهد، به عملکرد پروژه دسترسی داشته باشد و موارد دیگر – با راه‌اندازی پروژه‌های جدید، جنبه‌های ناشناخته عملکرد توکن‌ها کشف می‌شود. به عنوان مثال بلیط یک کنسرت “نشانه‌ای از زندگی واقعی” است – ممکن است شما آن را در یک زمان خاص، در یک مکان خاص استفاده کنید. نمی‌توانید به رستوران بروید و قبض خود را با بلیط کنسرت پرداخت کنید – بلیط فقط در سالن کنسرت ارزش دارد. توکن‌های دیجیتال اینچنین هستند – آنها فقط در داخل پروژه خاصی مورد استفاده خاصی دارند.
توکن‌ها یک دارایی یا یک ابزار مفید را نشان می‌دهند، بنابراین رمزهای امنیتی و سودمندی از یکدیگر تفکیک می‌شوند. توکن‌های امنیتی به عنوان سهم شرکت طراحی شده‌اند (توکن پروژه بدنام DAO که بلافاصله پس از راه اندازی هک شد، به عنوان توکن امنیتی شناخته شد)، در حالی که توکن‌های کاربردی موارد استفاده خاصی در پروژه دارند (BON Token)
ایجاد یک توکن آسان‌تر از ایجاد یک سکه است، زیرا شما نیازی به ایجاد کد جدید یا اصلاح کد موجود ندارید – شما فقط از یک الگوی استاندارد از سیستم عامل‌هایی مانند Ethereum استفاده می‌کنید که مبتنی بر بلاکچین هستند و به هر کسی اجازه می‌دهد توکن در آن ایجاد کند. فقط چند قدم استفاده از الگویی برای ایجاد توکن قابلیت همکاری روان را فراهم می‌کند، بنابراین کاربران می‌توانند انواع مختلف توکن‌ها را در یک کیف پول ذخیره کنند. Ethereum اولین کسی بود که فرایند ایجاد یک توکن را ساده کرد، دلیل آخر این که توکن‌ها به بازار هجوم آوردند.
بیشتر بخوانید: دامیننس بیت کوین چیست؟ Bitcoin Dominance
خلاصه
کوین فقط روش پرداخت است در حالی که توکن‌ها ممکن است سهم یک شرکت را ارائه دهند، به محصول یا خدمات دسترسی داشته باشند و بسیاری از توابع دیگر را انجام دهند. کوین‌ها ارزهایی هستند که می‌توانند برای خرید و فروش اشیا استفاده شوند. شما می‌توانید با یک کوین یک توکن بخرید، اما برعکس این کار را نمی‌کنید. سکه به طور مستقل عمل می‌کند، در حالی که توکن در اکوسیستم پروژه کاربرد خاصی دارد.
منبع: Medium