با توجه به تنوع زیاد مدل‌های موجود در بازار، قبل از خرید تلویزیون بهتر است به ۶ ویژگی که در ادامه می‌پردازیم توجه ویژه‌ای نشان دهید تا بتوانید بهترین مدل موردنظر خود را خریداری کنید.
۱. پورت HDMI و USB
تمام تلویزیون‌ها از مجموعه‌ای از پورت‌ها بهره می‌برند اما ممکن است برخی مدل‌ها پورت‌های خاص مدنظر شما را نداشته باشند. مهم‌ترین پورت هم HDMI است که عملا همه‌کاره محسوب می‌شود و از آن می‌توانید برای اتصال به انواع و اقسام دستگاه، از کنسول‌های بازی گرفته تا لپ‌تاپ‌ها و اسپیکرها، استفاده کنید.
با این حال پورت HDMI هم نسخه‌های مختلفی دارد. مثلا می‌توانیم به HDMI 2.0a، ۲.۰b و ۴.۰ اشاره کنیم. اکثر تلویزیون‌های جدید و هوشمند دارای پورت استاندارد HDMI 2.0 یا ۲.۱ هستند. در ضمن اگر خواستار خرید تلویزیون مبتنی بر رزولوشن ۴K هستید، باید کابل HDMI پرسرعت هم بخرید.
در کنار پورت HDMI، نباید اهمیت پورت‌های USB را هم از قلم بیندازیم. بهتر است تلویزیون دارای پورت USB 2.0 بخرید زیرا نسبت به USB 1.0 سرعت بسیار بیشتری ارائه می‌دهد. البته در حال حاضر تعدادی از تلویزیون‌های جدید از USB 3.0 هم پشتیبانی می‌کنند که طبیعتا سرعت بیشتری نسبت به نسل دوم USB دارد. روی هم رفته پورت USB در زمینه‌های مختلف کاربردی است و مثلا به غیر از امکان وصل کردن هارد و فلش مموری به تلویزیون، از آن می‌توانید برای شارژ کردن گجت‌های خود هم استفاده کنید.
بیشتر بخوانید: تلویزیون QLED در برابر تلویزیون OLED: چه تفاوتی وجود دارد و چرا مهم است؟
۲. رزولوشن
روی هم رفته رزولوشن تصویر اگر مهم‌ترین ویژگی تلویزیون نباشد، یکی از مهم‌ترین مشخصه‌ها به حساب می‌آید. بنابراین قبل از خرید تلویزیون هوشمند یا معمولی باید رزولوشن تصویر را بررسی کنید. این روزها تقریبا تمام تلویزیون‌های هوشمند از حداقل رزولوشن Full HD یا ۱۹۸۰ در ۱۰۸۰ بهره می‌برند. اگرچه برخی شرکت‌ها تلویزیون‌های ۸K را هم راهی بازار کرده‌اند، اما در حال حاضر قیمت بسیار بالایی دارند و خرید آن‌ها اصلا منطقی نیست. بنابراین اگر رزولوشن بالای تلویزیون اهمیت زیادی برای شما دارد، بهتر است بین صدها مدل ۴K موجود در بازار دست به انتخاب بزنید.
۳. اولد، LCD و LED
فناوری اولد به دلیل ارائه‌ی رنگ‌های جذاب‌تر و کنتراست بهتر، طرفداران زیادی دارد ولی تلویزیون‌های مبتنی بر این فناوری گران‌تر هستند. از طرف دیگر، تلویزیون‌های LED هم مبتنی بر فناوری LCD هستند و تنها تفاوت آن‌ها به سیستم نور پس‌زمینه برمی‌گردد. در تلویزیون‌های LCD قدیمی، لامپ‌های فلورسنت این وظیفه را بر عهده داشتند ولی در تلویزیون‌های LED این وظیفه بر عهده‌ی دیودها گذاشته شده است. بنابراین در نهایت با توجه به بودجه‌ای که دارید باید بین گزینه‌های LED و اولد انتخاب کنید.
۴. رفرش ریت
رفرش ریت به زبان بسیار ساده به معنای تعداد فریم‌هایی است که یک نمایشگر در هر ثانیه نمایش می‌دهد. هرچقدر رفرش ریت تلویزیون بیشتر باشد، انواع محتوا به صورت روان‌تر نمایش داده می‌شوند. رفرش ریت استاندارد در انواع تلویزیون‌ها ۶۰ هرتز است ولی اگر این موضوع برای شما اهمیت زیادی دارد، بهتر است به دنبال تلویزیون‌های دارای رفرش ریت بالاتر بگردید.
بیشتر بخوانید: راهنمای خرید تلویزیون: هر آنچه باید بدانید
۵. پشتیبانی از HDR
HDR مخفف محدوده دینامیکی بالا (High Dynamic Range) است. این اصطلاح اساسا به یک تکنولوژی اشاره دارد که به نمایشگرها اجازه می‌دهد محدوده‌ی دینامیکی وسیع‌تری را به نسبت به محدوده دینامیکی استاندارد یا SDR نمایش دهند. اما خود محدوده دینامیکی چیست؟ به زبان ساده محدوده دینامیکی به تفاوت بین تیره‌ترین بخش‌های تاریک و روشن‌ترین بخش‌های روشن تصویر گفته می‌شود. روی هم رفته هر چقدر محدوده دینامیکی وسیع‌تر باشد، با تصویر جذاب‌تری روبرو می‌شویم.
در این زمینه چندین استاندارد مختلف وجود دارد که از بین آن‌ها می‌توانیم به HDR10، HDR10+، HLG و دالبی ویژن اشاره کنیم. رایج‌ترین استاندارد در این حوزه HDR10 است و تقریبا تمام تلویزیون‌های HDR از آن پشتیبانی می‌کنند.
۶. اندازه‌ی تلویزیون
اگرچه بسیاری از کاربران دوست دارند بزرگ‌ترین تلویزیون ممکن را با بودجه‌ی موردنظر خود بخرند، اما بهتر است در این زمینه نکات دیگری را هم در نظر بگیرید. به عنوان مثال شاید تلویزیون بزرگ‌تر موردنظر شما در زمینه‌ی دیگر ضعف‌های جدی داشته باشد. همچنین باید فضایی که تلویزیون در آن قرار می‌گیرد نیز دقت کنید. به عنوان مثال مطمئنا یک تلویزیون ۶۰ اینچی برای فضاهای کوچک اصلا مناسب نیست.
منبع: دیجیکالا
